بره موم بوسیله زنبورها از شکوفه ها و مواد ترشح شده از گیاهان، جمع‌آوری شده و با آنزیم های زنبور، گرده ی گل و موم ترکیب می شود. زنبورها از بره موم برای نرم تر شدن دیواره های داخلی کندو، درزگیری حفره های شان عسل و … استفاده می کنند. همچنین بره موم به دلیل خواص ضد عفونی و ضد میکروبی که دارد، می تواند از کلونی در برابر بیماری ها محافظت کند.
بره موم، به دلیل خواص ضد عفونی کنندگی و بی حسی موضعی که دارد در زمان های قدیم توسط تمدن های مختلف برای درمان سرماخوردگی، جراحات و زخم ها بطور گسترده مورد استفاده قرار می گرفت. مصری ها از این ماده برای مومیایی کردن مردگان خود استفاده می کردند. همچنین به دلیل خاصیت های ضد میکروبی، ضد التهابی، ضد تومور، تنظیم سیستم ایمنی و آنتی اکسیدانی آن، در طب بسیار کاربرد داشته است.
بطور کلی، بره موم ذاتاً از ۳۰ درصد موم، ۵۰ درصد رزین و بلسان گیاهی، ۱۰ درصد روغن های عصاره ای و معطر و ۵ درصد از گرده ی گل و سایر مواد، تشکیل شده است. تاکنون اجزای زیادی از ترکیبات شیمیایی آن شناسایی شده اند. ترکیب شیمیایی بره موم در بلغارستان، ترکیه، یونان و الجزایر مورد بررسی قرار گرفت که همه آن ها نشان می داد بره موم حاوی ترکیباتی نظیر فلاونوئیدها و استرهای اسیدهای کافئیک و فرولیک می باشد. ماده ترشح شده از شکوفه گونه های مختلف سپیدار، منبع اصلی بره موم در نواحی معتدل، از جمله اروپا، آسیا و آمریکای شمالی است.
- آنتی بیوتیک قوی
- حاوی آنتی اکسیدان
- ضد میکروب
- ضد تومور
- بهبود سیستم ایمنی بدن
- ترمیم آسیب های پوست
- بهبود التهاب روده
- تنظیم کننده ی هورمون های رحم
- کاهش دهنده ی دردهای دوران قاعدگی
- التیام بخش ریه
- حفاظت قرنیه ی چشم از صدمات چشم
- جلوگیری از آب مروارید در دیابتی ها
- جلوگیری از پوسیدگی دندان ها و سایر عفونت های دهانی
- از بین برنده ی عفونت های مجاری ادرار